Puvis de chavannes (pierre) - Fr. schilder, geb. 1824, overl. 1898. Zoon van een ingenieur. Een reis naar Italië bepaalt zijn keus tot de schilderkunst. Na gewerkt te hebben bij Couture en Scheffer komt hij na een tweede verblijf in Italië onder invloed der 16de-eeuwsche Venitianen en daarna afwisselend onder verschillende Fransche invloeden: die van Chassériau, die de richtingen Delacroix en Ingres zocht te vereenigen en van de school van Fontainebleau.
Doch langzamerhand richt hij zijn aandacht naar de vroege Florentijnen en de klassieken. Nadat zijn werk een enkelen keer geëxposeerd, dikwijls geweigerd was, trekt plotseling een groep „De Vrede” sterk de aandacht, o. a. van den architect van het Museum van Amiëns, Dinet, die hem als decorateur begrijpt en door wiens toedoen hij het decoratief geheel schildert, dat zich nog in ’t museum van Amiëns bevindt. Behalve de Oorlog en de Vrede, behooren hiertoe: Arbeid, Rust, Ave Piccardia Nutrix, Ludus pro Patria, in ’t geheel 6 composities met 4 monumentale figuren met de décors in tinten van één kleur. Daarna werd hij de decoratieschilder van verschillende gebouwen te Rouaan, te Marseille, te Poitiers, te Lyon en in Parijs: het Pantheon, de Aula der Universiteit en ’t Stadhuis en te Boston: de bibliotheek. In een tijd van naturalisme en impressionisme, toen de wandversiering, zoo ze geen voortzetting van de Italiaansche hoogrenaissance of barok was, de realistische schilderij-kunst nabootste, was P. de Ch. de eerste, die zich in de wandschildering heeft aangesloten bij den aard van het te versieren bouwwerk, zoowel wat de kleur betreft als de teekening, de afzonderlijke figuren als de bouw van het geheel. Daarbij zijn zijn verbeeldingen niet aan de omgevende vergankelijke werkelijkheid ontleend, maar aan ’t ideëele leven (mythische voorstellingen der Oudheid, legenden der Middeleeuwen, of symbolische levensbeelden). Onder zijn invloed staan in Nederland: A. Der Kinderen en R. N. Roland Holst. — Litt.: M. Vachon, P. d. Ch. (Paris 1896); Goldberg, P. de C. (1901); L. Bénédite, Les dessins de P. de Ch. au musée du Luxembourg (Paris 1900).
