Postelein - (Portulaca oleracea) is een bladgroente, die in ons land zeer veel onder glas gekweekt wordt en dan meestal als een bijproduct bij komkommers en meloenen. Deze laatste gewassen hebben n.l. voor haar volle ontwikkeling veel ruimte noodig, om welke reden onder elk raam (van een broeibak) slechts één komkommer of meloenplant kan geplaatst worden. Zoolang deze nog jong is, blijft er dan ruimte vrij en deze kan nu uitstekend productief worden gemaakt door de teelt van p. Laatstgemeld gewas is daarvoor zoo bijzonder geschikt, omdat het zich zeer snel ontwikkelt en dus geoogst kan worden, vóórdat het hoofdgewas de volle ruimte behoeft.
Er zijn voorbeelden van bekend, dat p., 24 uur nadat het gezaaid was, reeds boven den grond kwam en na een groeitijd van twee weken kon worden geoogst. Maar dit is alleen mogelijk in warme bakken; in koude bakken gaat het langzamer en in den open grond komt er alleen in warme zomers iets van terecht.
Jammer is het, dat p. zoo waterrijk en zoo vatbaar voor rotting is. Daardoor kan zij niet over groote afstanden vervoerd worden en mist zij de eigenschappen, die voor export-groenten noodig zijn. Een sterke uitbreiding van de teelt staat dat in den weg. Soms wordt een plant, die tot een geheel ander geslacht behoort, n.l. de Claytonia perfoliata, ook postelein genoemd, maar dan winter-p. Deze laatste benaming staat hiermede in verband, dat Cl. p. een sterk gewas is, in Augustus kan gezaaid worden en dan in den winter en vroeg in het voorjaar haar product geeft, althans, wanneer de plant in den kouden bak gekweekt wordt. In April—Mei is ze niet geschikt meer voor het gebruik, daar ze dan zaadstengels vormt. Deze hebben de eigenaardigheid, dat ze voorzien zijn van schildvormige bladeren, die den stengel geheel omgeven, zoodat het schijnt, alsof deze door het blad heengegroeid is. Vandaar de Latijnsche soortnaam „perfoliata”, en de Vlaamsche benaming Doorwas, waaronder deze groente in België bekend is.
