Pomponatius

betekenis & definitie

Pomponatius - (Petrus), Pietro Pomponazzi, Ital. wijsgeer der Renaissance, 1462—1525, beroemd redenaar en leeraar in de filosofie te Padua en Bologna, behoorde tot de Alexandristische richting (zie PERIPATETICI), die tegenover de Averroisten de onsterfelijkheid der ziel loochende. In zijn door de Inquisitie verbrand geschrift De immortalitate animae beweert hij, dat het ontkennen der individuëele onsterfelijkheid geenszins de zedelijkheid in gevaar brengt, maar het doen van het goede om zijns zelfs wil, niet om loon of straf, bevordert.-Het doel van het leven ligt in het leven zelf, niet in een andere bovenzinnelijke wereld. De Idee van het onbegrensde voortduren van ’t individu wordt vervangen door die van den onafgebroken vooruitgang der menschheid. Zijn geschrift De incantationibus is gericht tegen het bijgeloof van zijn tijd (hekserij, enz.).