Pilon (germain) - geb. 1535, overl. 1590 te Parijs, Fransch beeldhouwer uit den Renaissancetijd. Niet of weinig beïnvloed door de Italiaansche kunst, met name door B. Cellini, heeft G. P. in eigen kunst den overgang voltrokken van de Gothiek tot de Renaissance. Vooral zijn Madonna-figuren vertoonen dezen overgangsstijl, terwijl hij in de latere werken voornamelijk in de „Drie Gratiën” met de bronzen urne, die het hart van Koning Hendrik II dragen, den typisch Franschen gereserveerden Renaissancestijl heeft gevormd. In zijn grafplastiek is G. P. een nauwgezet realistisch kunstenaar.
In de reeksen van knielende figuren boven de graftombes is hij langen tijd het voorbeeld geweest voor de Fransche sculptuur uit de XVIe eeuw, door zijn majestueuze opvatting van de compositie en zijn zorgvuldige uitvoering en typeering der koppen. Litt. en opgave zijner werken o. a. bij: L. Hourticq, Geschichte der Kunst in Frankreich, in de Serie Ars Una; P. Vitry, Michel Colombe et la sculpture française de son temps (Paris 1901); L. Palustre, G. Pilon, Gaz. d. Beaux Arts (1894); Vitry et Brière, L’Eglise abbatiale de St. Denis et ses tombeaux (Paris 1908); Dr. A. Weese, Skulptur und Malerei in Frankreich, XV-XVII Jahrh. (Handbuch der Kunstwissenschaft); d’Aulnay et B. de la Chavignerie, Dictionnaire des artistes français.
