Pellico - (Silvio), Italiaansch schrijver en patriot, geboren te Saluzzo 1789, gestorven 1864. Hij was redacteur van den „Conciliatore” en lid van de révolutionnaire partij der Carbonari. Hij werd in 1820 op last van het Oostenrijksche gouvernement gevangen genomen en ter dood veroordeeld, maar tot 15 jaar kerkerstraf „begenadigd” en opgesloten in den Spielberg bij Brünn. Toen hij in 1830 gratie ontving, verliet hij de gevangenis geestelijk en lichamelijk gebroken en wendde zich voor altijd van de politiek af. De laatste jaren van zijn leven bracht hij te Turijn door als secretaris van markiezin Barolo.
Hij schreef toen een verhandeling I doven degli uomini. Vroeger had hij veel Cantiche geschreven en treurspelen, die niet veel beteekenen (het bekendste is Francesco, da Rimini). Hij is beroemd door zijn werkje Le mie Prigioni, waarin hij zijn leven in de gevangenis in Venetië en in de vesting Spielberg beschrijft. Van dit roerende boekje, dat zich spoedig over de geheele wereld verspreid heeft, is gezegd, dat het Oostenrijk meer kwaad heeft gedaan dan een verloren slag.
