Carbonari - leden van het bekendste der Italiaansche geheime genootschappen uit de eerste helft der 19e eeuw. De oorsprong van het verbond is onbekend; men heeft gesproken zoowel van een verleden, dat tot de Oudheid teruggaat, als van een afsplitsing van de Fransche vrijmetselaars; van de vrijmetselaars verschilden ze echter door hun politieke vrijheidsidealen en door hun erkenning van het recht van gewelddadige middelen. Hun namen en gebruiken ontleenden zij aan het kolenbrandersbedrijf (Carbonari = kolenbranders), zooals de vrijmetselaars hun symbolen aan het metselaarsambacht. In 1811 komt het Verbond aan den dag met een welomschreven doel en met talrijke aanhangers; het recruteert zijn leden in hoofdzaak uit de burgerklasse; het beoogt de verdrijving van Murat, zoo deze geen constitutie schenken wil.
Na den ommekeer van 1815 scheen het langzaam aan te verdwijnen; wellicht door de vervolgingen der regeering werd het weer tot nieuw leven gewekt: het verwierf meerdere aanhangers, ook buiten het knkr. Napels (Romagna, Piémont, Lombardije-Venetië). In verschillende plaatsen treedt het dan onder verschillende gedaante op; steeds is het echter georganiseerd in afdeelingen van 20 leden, en zijn zijne bijeenkomsten omringd met een geheimzinnig ceremonieel. Toen het genootschap de verzamelplaats werd van ontevredenen van allerlei slag, verdween de innerlijke eenheid en de kracht.
