Pangkal pinang, - 1) afd. der res. Banka. — 2) hoofdpl. der onder 1) genoemde afd. tevens (sedert 1913) van de geheele res. Banka; aan de O.-kust van ’t eil. gelegen; een welvarende en drukke plaats met een bevolk. (1905) van ± 3000 zielen, w.o. ± 20 Europ. ± 1400 Chin. en een 10-tal Arab.
Zetel van het gew. bestuur, van den sectie-ingenieur voor de tinwinningen van een zendeling der Amer. Methodisten.
