Otfried, - monnik in het Benediktijner klooster Weiszenburg in den Elzas, voltooide 865 een in Rijn-Frankisch dialect geschreven Duitsch gedicht, dat men gewoonlijk zijn Evangeliënharmonie noemt; het heeft geringe dichterlijke waarde, daar het in drogen preektoon geschreven is met veel geleerde en moraliseerende uitweidingen, maar beteekent toch een mijlpaal in de geschiedenis der Duitsche letterkunde, omdat O. hierin voor het eerst eindrijm toepaste en de regels en coupletten strenger en regelmatiger bouwde dan toentertijd in het allittereerende gedicht gebruikelijk was. Het werk is in een viertal handschriften bewaard gebleven en uitgeg. door Kelle (3 dln. 1856—81), Piper (2 dln. 1878 en’84), e. a. — Piper, O. und die übrigen Weiszenburger Schreiber des 9. Jahrhunderts (1899).
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
