Oer, sterk ijzerhoudende grond, kan soms zoo hard en samenhangend zijn, dat hij alleen door loshakken en breken te verzetten is. Dergelijken grond noemt men o. of ijzeroer. Hij komt in de Oostelijke helft van het land veel voor en kenmerkt zich door algeheele ondoorlaatbaarheid van water. In landbouwstreken komt het dan ook herhaaldelijk voor, dat in het belang der gewassen een z.g. oerbank gebroken moet worden.
Bij de uitvoering van een grondwerk kan o. een groote belemmering veroorzaken. Het o. werd vroeger als ijzererts gebruikt (vandaar nog enkele ijzergieterijen in het O. van ons land). Thans nog in gasfabrieken om het steenkolengas van zwavelwaterstof te zuiveren.
