New-Orleans, - grootste stad aan de Golf van Mexico, belangrijkste haven van het Zuiden der Ver. Staten in den staat Louisiana ; 387.000 inw. (1920). — De stad werd in 1718 door Jean Baptiste Lemoine de Bienville gesticht en genoemd naar den hertog van Orleans, den toenmaligen regent van Frankrijk. Oorspronkelijk woonden er slechts enkele jagers en goudzoekers en in 1732 bedroeg het aantal inwoners dan ook nauwelijks 5000. In 1762 ging de stad over aan Spanje, waartegen de bewoners zich zeven jaar hebben verzet.
Na van 1800—’03 weer aan Frankrijk behoord te hebben, kwam N.-O. met Lousiana aan de Unie. Zij telde toen inw. In gebouwen, zeden en gewoonten, maar vooral in de taal, is nog zeer duidelijk de invloed van de 100 jaren te bespeuren, dat de stad Fransch was; zelfs van den korten Spaanschen tijd zijn de duidelijke sporen achtergebleven. Er is een geheele Fransche wijk; het carnavalfeest wordt hier gevierd met een luister, als nergens elders in de Unie. Hierbij dient opgemerkt, dat de Fransche wijk gedeeltelijk is bevolkt door Italianen. De niet-Blanken vormen 27 % van de bevolking van N.-O. N.-O. is van beteekenis geworden door de ligging aan de Mississippi, die hier 400—800 M. breed is. In de delta, te midden van moerassen gebouwd op een verheffing van slechts 1£ Meter boven zeeniveau, is het klimaat heet, vochtig en ongezond ; gele koorts komt herhaaldelijk voor, vooral ’s zomers zijn de muskieten een vreeselijke plaag.
Een deel ligt thans zelfs onder zeeniveau en wordt door een 4,5 M. breeden en 4.3 M. hoogen dijk (Levee) tegen het water beschermd. Niettegenstaande deze bezwaren (de stad is ook eenige keeren door orkanen geteisterd) maakte de ligging aan den mond van de rivier N. O. tot de aangewezen stapelplaats van de producten uit het steeds belangrijker wordende achterland; het werd de haven voor het kolossale rivier- en zeeverkeer. De voortdurende uitbreiding van de delta dreigde de stad van het wereldverkeer af te sluiten (N.-O. ligt thans 165 K.M. van den mond der rivier af), maar de bekende „Jetties”, reusachtige dammen ver in zee vooruit gebouwd, waartusschen het rivierwater naar zee stroomt, veroorzaakten, dat steeds een diepe vaargeul open bleef, zoodat de grootste zeeschepen de stad konden bereiken. Het is de 2e invoer-, de 3e uitvoerhaven van de Unie ; in- en uitvoer elk ten bedrage van ongeveer 3 millioen ton. Onder de uitvoerartikelen staat ruwe katoen boven aan; het is daarvoor de voornaamste haven der aarde (het nabij gelegen Galveston dreigt N.-O. te overvleugelen).
Verder is belangrijk de uitvoer van rijst, suiker en melasse, mais, tabak, hout, vee, vleesch en wol. Ned. consulaat. Als industriestad is N.-O. niet van zulke beteekenis ; er zijn verscheidene fabrieken voor het machinaal ontpitten van de ruwe katoen en het slaan van olie uit katoenzaad, verder suikerraffinaderijen, enz. Sedert 1884 bezit N.-O. de Tulane Universiteit, voorts dienen genoemd de Kathedraal in Spaansch Creoolschen stijl, de Howard Library en het kerkhof, waar de lijken niet in den moerassigen bodem begraven worden, maar bijgezet in grafkamers, waar ze door de sterke zonnebeschijning snel uitdrogen. Deze dooden-pakhuizen maken een zeer luguberen indruk.
