Neutraliseering. - Soms wordt de onzijdigheid van een staat blijvend in een verdrag vastgelegd. De Staat verliest daardoor het recht anders dan tot eigen verdediging oorlog te voeren, terwijl anderzijds schending der neutraliteit door andere Staten volkenrechtelijk ongeoorloofd is. Veelal wordt tevens de neutraliteit uitdrukkelijk gewaarborgd (zie GARANTIEVERDRAGEN).
Neutraliseering sluit ontwapening niet in. Geneutraliseerde Staten zijn Zwitserland (bij verklaring van 20 Nov. 1815) en Luxemburg (bij verdrag van 11 Mei 1867). België was het tot den vrede van Versailles (1918 ; bij verdrag van 11 Mei 1867).
Ook beperkte gebieden (b.v. zeeëngten, rivieren, kanalen, badplaatsen) kunnen worden geneutraliseerd. Men onderscheidt daarbij negatieve en positieven. Bij de eerste is de toegang van troepen of schepen der oorlogvoerenden tot het gen. gebied verboden, bij de laatste niet; zij mogen echter in het gen. gebied geen krijgsverrichtingen ondernemen. De pos. n. wordt ook internationaliseering genoemd. Een voorbeeld van pos. n. levert het Suezkanaal (verdrag van 29 Oct. 1888).
