Merck (johann heinrich)

betekenis & definitie

Merck (johann heinrich) - Duitsch schrijver, 1741—91, wiens huis te Darmstadt (na 1770 ongeveer) een middelpunt van geestelijk leven was; tot zijn vrienden behoorden Herder, Wieland, Goethe, Jacobi, Lavater, Nicolai, Karl August en Anna Amalia van Weimar, enz.; op velen, vooral op den jongen Goethe, heeft hij grooten en gunstigen invloed gehad. Zijn eigen geschriften bestaan uit tal van zeer goede recensies en opstellen over letterkunde, kunst of wetenschap, die in de beste tijdschriften van dien tijd verschenen zijn, uit vertalingen uit het Engelsch, fabels, lyr., satir. en parodieerende gedichten, w.o. Pätus und Arria, eine Künstlerromanze (1775) en uitstekende schetsen uit het familieleven, die realistisch, didactisch en geestig zijn: Geschichte des Herrn Oheim (1778), Eine Landhochzeit (1779), Lindor (1781), Herr Oheim der Jüngere (1782), Akademischer Briefwechsel (1782), enz.