Melchieten - (Melikieten), Syrisch Malkaji, „koninklijken”, van ’t Syrische melik, koning, zogenaamd omdat zij, gehoor gevend, volgens de Monophysieten, uit vrees voor den keizer, aan het edict van keizer Marcianus van 452, de besluiten van het concilie van Chalcedon aannamen en de monophysitische leer verwierpen. Ze zijn van Syrischen oorsprong en bezaten 3 patriarchaten: Antiochië, Alexandrië, Jeruzalem. In de 8e eeuw scheidde zich een deel af als Monotheleten, later Masonieten genoemd, die met de kruistochten weer tot het Katholieke geloof van vroeger terugkeerden. In de 12e eeuw namen de 3 patriarch. den Griekschen ritus aan (ook Byzantijnschen ritus genoemd).
Bij het schisma van Michael Cerularius scheidden zij zich van de Katholieke kerk af. — In de 17e eeuw door vestiging van de Jezuïeten vormde zich weer een Katholieke partij onder de Melchieten, vooral in het Zuiden. Volgens de statistiek zijn er thans in het Oosten nog ± 145.000 Katholieke Melchieten en in Amerika en Australië 7000, Het aantal niet-R.-Kath. Melchieten bedraagt 350.000.
