Marcianus, - 1) Flavius, Oostromeinsch keizer, in Thracië geboren, werd in 450 n. C. na den dood van Theodosius II door diens zuster, keizerin Pulcheria, tot haar gemaal en daarmede tevens op den keizerlijken troon verheven. Hij had den moed, aan den koning der Hunnen Attila de hem tot dan toe betaalde schatting te weigeren, steunde bij diens inval in Italië in 452 den Westromeinschen keizer Valentianus III door het zenden van hulptroepen en erkende in 455 Avitus als Westromeinsch keizer. Hij voerde een krachtig, rechtvaardig binnenlandsch bestuur en zocht vooral den belastingdruk te verlichten.
Door hem werd in 451 het vierde oecumeensch concilie naar Chalcedon beroepen. Hij overleed 457 en werd opgevolgd door Leo I.
2) M. uit Heraclea aan de Zwarte Zee, schrijver over geographie ± 400 n. C., over wien men zie Bunbury, Hist. of ancient geography (1879), 660/4.
