Médiation - (Fr.), bemiddeling. In het volkenrecht onderscheidt men de gewone m. of goede diensten en de m. spéciale. Ten aanzien van de laatste bepaalt art. 8 van het Haagsche verdrag van 23 Juli 1899 (zie Stb. 1900 no. 54, 163), een der vruchten der Eerste Vredesconferentie, welke regeling op de Tweede Vredesconferentie is overgenomen in het gelijknamige verdrag van dezelfde strekking van 18 Oct. 1907 (Stbl. 1910 no. 73): De verdragsluitende mogendheden zijn overeengekomen om aan te bevelen de toepassing, in de gevallen, dat zulks mogelijk is, van een bijzondere bemiddeling in den volgenden vorm. In geval van ernstig, den vrede bedreigend, geschil kiest ieder der staten in geschil een mogendheid, aan welke zij de opdracht toevertrouwen om zich rechtstreeks in verbinding te stellen met de anderzijds gekozene mogendheid, teneinde het afbreken der vreedzame betrekkingen te voorkomen.
Gedurende de opdracht, waarvan de duur, behoudens beding van het tegendeel, 30 dagen niet te boven kan gaan, staken de partijen in geschil alle rechtstreeksche betrekkingen ter zake van het geschil, hetwelk beschouwd wordt uitsluitend aan de bemiddelende mogendheden te zijn overgelaten. Deze behooren -alle pogingen in het werk te stellen om het geschil te beslechten. In geval van feitelijke verbreking der vreedzame betrekkingen, blijven deze mogendheden belast met de gemeenschappelijke opdracht om van iedere gelegenheid gebruik te maken teneinde den vrede te herstellen.
