Masaccio - eigenlijk Tommaso Guidi, schilder, geboren 1401 te Castel S. Giovanni di Valdarno, gestorven 1428 te Rome, een der meest op den voorgrond tredende persoonlijkheden van de Florentijnsche Renaissance ; waarschijnlijk leerling van Tommaso Fini (Masolino).
Op 16jarigen leeftijd kwam hij naar Rome, waar hij de opdracht kreeg, in de kerk S. Clemente freschi te schilderen. Hij keerde daarna naar Florence terug, waar hij twee portretten van Giovanni di Bicci de Medici schilderde. In 1422 werd hij in het schildersgilde opgenomen en in het volgend jaar begon hij zijn voornaamste werk: de freschi in de Brancacci-kapel van de kerk S. Maria del Carmine. Van de 12 daar aanwezige muurschilderingen zijn zeker van hem: De verdrijving uit het paradijs, De belastingpenning, Petrus verricht den doop, Petrus geneest zieken door zijn schaduw, Petrus deelt aalmoezen uit en Petrus predikt. Eenige andere freschi zijn waarschijnlijk van Masolino, terwijl Filippino Lippi veel later de serie voltooide door de kruisiging van Petrus, en Petrus en Paulus voor den proconsul, toe te voegen.
De wijze, waarop hij het naakt schildert, de gemoedsaandoeningen weergeeft en zijn groepen vormt, plaatst hem ver boven zijn voorgangers. Zijn werk is een keerpunt in de Italiaansche schilderkunst. Behalve de reeds genoemde werken worden hem nog enkele andere toegeschreven.
Litteratuur: Crowe en Cavalcaselle.
