Oosthoek encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 10-01-2019

Magnentius (flavius magnus)

betekenis & definitie

Magnentius (Flavius Magnus), Romeinsch keizer, 350—363, van geboorte een Frank uit Gallië, stiet in 350 te Augustodunum (Autun) den gehaat geworden Constans van den troon en werd in Gallië als keizer erkend, terwijl de broeder van Constans, Constantius, door den oorlog tegen de Perzen werd bezig gehouden. Zoodra deze echter de handen vrij had, trok hij tegen M., die tevergeefs onderhandelingen met hem zocht aan te knoopen, op en versloeg hem in 351 bij Mursa (Essek). M. hield zich nog een tijdlang staande, doch moest het wanhopige zijner positie inzien en benam zich 353 het leven.

< >