Mackay (john henry)

betekenis & definitie

Mackay (John Henry), Duitsch dichter, geb. in 1864 te Greenock in Schotland, doch opgevoed in Duitschland, waar hij ook studeerde en woont. In zijn dichtbundels: Dichtungen (1886), Fortgang (1888), Das starke Jahr (1890) en Wiedergeburt (1896), staan eenige heel mooie lyr. gedichten, meest zwaarmoedig en gelaten van toon en meer stemming dan kracht gevend; de bundel Sturm (1888) bevat révolutionnaire, anarchistische gedichten, die rijker aan tendenz dan aan poëzie zijn. Voorts schreef M. goede novellen, waarvan Die letzte Pflicht (1893), Albert Schnells Untergang (1895) en Der Schwimmer (1901) uitmunten, den belangwekkenden cultuurhistor. roman Die Anarchisten (1891, waarheid en verdichting uit anarchist, kringen te Londen in 1887) en de biographie Max Stimer, sein Leben und sein Werk (1898).