Macdonald (Etienne Jacques Joseph Alexandre, hertog van Tarente), geb. 1766, nam in het begin van de revolutie dienst in ’t leger, waarin hij geleidelijk opklom. Onder Dumouriez streed hij bij Jemappes en nam deel aan den tocht van Pichegru naar Holland. Bevorderd tot divisie-generaal, streed hij in 1798 in Italië, waar hij Rome bezette, Napels veroverde en erin slaagde zijn troepen terug te voeren naar Genua, toen de Russen onder Suwarof in de Povlakte verschenen en hem wilden afsnijden. Een ziekte verhinderde hem aan den veldtocht van 1800 deel te nemen.
Na in 1801 gestreden te hebben tegen de Oostenrijkers, werd hij ontslagen in 1804 daar hij zijn vriendschap voor Moreau toonde. In 1809 door Napoleon weer in zijn functie hersteld, nam hij deel aan den veldtocht tegen de Oostenr. en werd hij wegens zijn dapper gedrag bevorderd tot maarschalk en hertog van Tarente. In 1810 streed hij in Spanje, terwijl hij in den veldtocht tegen Rusland de flank van Napoleon en late, diens terugtocht moest dekken. Een werkzaam aandeel had hij aan de verdediging van de Elbe (1813). Aan hem wilde Napoleon de verdediging van den Rijn toevertrouwen. Na den val van Napoleon trok hij zich uit ’t ambtelijk leven terug. Hij stierf in 1840,
