Lyssa humana, - de op den mensch overgebrachte hondsdolheid. Dit geschiedt bijna steeds door den beet van een dollen hond, waarbij het van belang is, dat ook de beet van honden, die zich nog in den incubatietijd van hondsdolheid bevinden, gevaarlijk is. Slechts bij ongeveer de helft der zoo geïnfecteerde menschen komt het tot verschijnselen van l. De incubatietijd is verschillend lang, ongeveer 3—6 maanden, zoodat er voldoende tijd is, dan reeds met de behandeling te beginnen. Na enkele algemeene verschijnselen breekt de ziekte uit met een bijzonderen afkeer tegen vloeistoffen, sterke krampen bij pogingen tot slikken, die ook in algemeene krampen kunnen overgaan.
De afkeer tegen vocht heeft den naam watervrees doen ontstaan. Na eenige dagen van krampen treden verschijnselen van verlamming op, die vrij spoedig met den dood eindigen. Gelukkig bestaat er tegen de l. een uitnemende prophylactische behandeling, door Pasteur gevonden. — Wanneer men konijntjes infecteert met een stukje van het centrale zenuwstelsel van dolle honden, dan krijgen deze dieren dezelfde ziekte. Men kan nu het ruggemerg van zoodanig geïnfecteerde konijnen nemen en door bepaalde methoden (indrogen) de virulentie van het gif verminderen. Met dit verzwakte virus worden dan de menschen behandeld en kan men het uitbreken van de l. verhinderen. Op deze wijze zijn, in het instituut van Pasteur in Parijs, later op vele andere plaatsen, menschen van de infectie door den beet van dolle honden genezen.
