Leviraat

betekenis & definitie

Leviraat (van Lat. levir = zwager) is het bij Israël voorkomend gebruik, dat de zwager verplicht was, de weduwe van zijn overleden broeder te huwen en hem kinderen te verwekken, Deut. 25 : 5 vv. Als een der motieven zal wel gegolden hebben het streven om het familiegoed bijeen te houden, en de instandhouding der familie. Met de vooroudervereering heeft het L. niets te maken.