Kuro-Shio - De Noord-Equatoriaalstroom van den Stillen Oceaan buigt na de Philippijnen ontmoet te hebben en gepasseerd te zijn in N. en N.O. richting af. Een klein deel van het water passeert langs de W.-kust van Formosa; de hoofdmassa gaat ten O. van dat eiland langs, vervolgens in hoofdzaak langs de W.-zijde der Riu-Kiu Eilanden door de O.-Chineesche Zee om ten slotte door de Van Diemen- en Collnetstraten in den Stillen Oceaan te vloeien. De stroom gaat dan in N.O. richting verder en breidt zich vanaf 145° O.L. waaiervormig uit. Het deel van den stroom tusschen de Van Diemenstraat en 145° O.L. heet Kuro-Shio hetgeen woordelijk „blauw zout” beteekent.
Deze naam is gegeven, omdat het water van den K.-S. diepblauw van kleur is en een groot zoutgehalte heeft; het is de Golfstroom van den Stillen Oceaan. In de v. D.-straat is de snelheid niet zelden 60—70 mijlen per etmaal. Tusschen 146° en 160° O.L. ontmoet de K.-S. op zijn linkerzijde de Oya-Shio, den Labradorstroom van den Stillen Oceaan; evenals in het ontmoetingsgebied van Labrador en Golfstroom in den N.-A. Oceaan; worden in het ontmoetingsgebied van Oya- en Kuro-Shio sprongen in de watertemperatuur geconstateerd van 10° C. De Oya-Shio is zeer koud en voert onder invloed van N.W.- en N.O.-winden water aan uit de Zee van Ochotsk en Bering-Zee. In den zomer is het stroomgebied eenigszins gewijzigd; dan ontbreekt de Ova-Shio vrijwel; wel is er koud water in den rug v/d K.-S., maar dit is zeer waarschijnlijk opkomend dieptewater (Auftriebwasser). De K.-S. is dan vooral onder de Japansche kust zeer krachtig; stroomsnelheden van 60—100 mijl per etmaal zijn waargenomen. In ’t algemeen is de maritiem-meteorologische en oceanografische kennis van den Stillen Oceaan en dus ook van zijn stroomen niet op hetzelfde peil als die der andere Oceanen.
