Kunstmatige hoogtezon - Het op sneeuwvelden gereflecteerde zonlicht in het hooggebergte oefent door zijn hoog gehalte aan ultraviolette stralen een gunstigen invloed uit op bepaalde ziekten, in het bijzonder tuberculose. Om ten allen tijde over dit licht te kunnen beschikken zijn bepaalde electrische kwikzilverdamplampen uitgedacht, „kunstmatige hoogtezon” geheeten, wier spectrum ver in het ultraviolette reikt en wel ten koste van de stralen met groote golflengte (rood en groen). De polen in deze lamp bestaan uit kwik, de lichtbuis is niet van glas, dat de ultraviolette stralen absorbeert, samengesteld, doch van kwarts, dat deze zonder absorptie laat passeeren. Door een onontbeerlijke, metalen koelinrichting ontwikkelt deze lamp echter te weinig stralende warmte en verschilt daardoor van het zonlicht; dit gebrek wordt ondervangen door een krans van gloeilampen, die om de kwartslamp zijn aangebracht.
Men laat dit licht op1/2i—1 Meter op de huid inwerken na de oogen van den lijder door een bril met donkere glazen beschermd te hebben. Bij algemeene ziekten bestraalt men voor- of achterzijde van den romp, bij plaatselijke alleen het zieke gedeelte na bedekking der omgeving met zwart of rood doek. De eerste bestraling duurt 5—10 minuten, de volgende 10—25 minuten; herhaling om de 3—5 dagen; aantal bestralingen 10—20. Vette, pygmentrijke huid verdraagt langere bestraling dan bleeke, droge huid; zeer gevoelige patiënten kan men ook in het bad bestralen. Ongeveer 3—5 uren na de eerste bestraling treedt een reactie op: de huid wordt licht rood, gaat jeuken en voelt branderig, na eenige dagen schilfert zij af en kan dan weder bestraald worden. Men past deze kunstmatige hoogtezon toe bij ziekten met trage stofwisseling en verhoogden bloedsdruk, ter bevordering der genezing bij verwondingen, bij hardnekkige zweren en tuberculeuse aandoeningen, voorts bij eenige huidziekten, voor wier genezing een oppervlakkige afschilfering van de huid voldoende is.
