Kultuurtechniek, - de wetenschap, welke zich ten doel stelt blijvende grondverbetering, door samenwerking tusschen de beoefenaars van de landbouwkundige en civiel technische wetenschappen (landbouwingenieur). Bevloeiïng, drooglegging (draineeren, inpoldering, droogmakerij), ontginning, hoogveenkultuur en ruilverkaveling zijn wel de vormen, die het meest op den voorgrond treden. In ons land, met zijn overvloed van water, is drooglegging van grootere beteekenis dan bevloeiïng. Reeds in het begin van de 15e eeuw werden in Zuid-Holland kleine oppervlakten grond omkaad en het overtollige water met hand- en paardenmolens afgemalen.
Deze poldertjes vormen alzoo het oertype onzer droogmakerijen. Het algemeen inpolderen van Holland wachtte echter op het in toepassing brengen der windwatermolens, in lateren tijd gevolgd door stoombemaling en electr. bemaling. Omstreeks het midden der vorige eeuw kwamen hier te lande, op het voetspoor van Engeland, de eerste droogleggingen tot stand, door middel van aarden buizen. Bevioeiïngen zijn, niettegenstaande de Wet op de bevioeiïngen van 1904, in Nederland nog betrekkelijk weinig tot stand gekomen. Dr. W. C. H. Staring heeft door woord en geschrift er veel toe bijgedragen de kult.techniek in Nederland bekend te maken. Bij ons te lande is men er niet toe overgegaan om, op het voetspoor der Zuid-Duitsche staten, een afzonderlijken kult.techn. dienst in het leven te roepen ; de Regeering laat de behartiging van deze belangen over aan het particulier initiatief. De Nederl. Heidemaatschappij is het lichaam, dat zich bij voorkeur op dit terrein beweegt.
