Klotz (Christian Adolf), Duitsch philoloog, 1738—71, was professor te Göttingen en Halle. In zijn Latijnsche gedichten (verzameld als Opuscula poëtica, 1766), de uitgave van Tyrtaeus (1764, 2de dr. 1767) alsmede in talrijke verhandelingen, waarvan de in het Latijn geschrevene in de Opuscula varii argumenli (1766) en de Opuscula philologica et oratoria (1772) verzameld zijn, toonde hij zich een flink philoloog. In de Duitsche litteratuurgeschiedenis leeft hij voort als een der slachtoffers van Lessing, die in zijn „Briefe antiquarischen Inhalts”, en van Herder, die in zijn ,,Kritische Walder”, te velde was getrokken tegen K.’s oppervlakkige geleerdheid, onzelfstandig oordeel en ijdele aanmatiging. K. stond bij zijn leven in hoog aanzien als dichter en geleerde en had grooten invloed, daar hij drie bekende tijdschriften redigeerde en grootendeels zelf schreef: „Acta litteraria” (1764—71), „Neue Hallische gelehrte Zeitungen” (1766—71) en de „Deutsche Bibliothek der schonen Wissenschaften” (1767 -1771).
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Favorieten
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen:
- Je eigen Ensie account
- Direct toegang tot alle zoekresultaten
- Volledige advertentievrije website
- Gratis boek cadeau als welkomstgeschenk