Kilima-Ndsjaro, - hoogste gebergte van Afrika, gelegen aan de N.O.-grens van Duitsch-OostAfrika. Het is een uitgebrand vulkanisch bergland met twee hooge toppen, den Kibo (6010 M.) en den Mawenzi (5360 M.). De eerste heeft den vorm van een stompe pyramide met een krater van 2 K.M. doorsnede en 200 M. diepte, met steile binnenwanden, waaruit een eruptiekegel opsteekt. Het hoogste gedeelte is vergletsjerd, de sneeuwgrens ligt in het N. op 5800 M., in het Zuiden op 5380 M. hoogte. In het N.W. dalen vier breede gletsjers naar beneden, waarvan een tot ± 4000 M. reikt.
De Mawenzi draagt geen eeuwige sneeuw, ofschoon in den regentijd de sneeuw tot 3500 M. den berg bedekt. Het is een steile rotskam vol klippen, tanden en hoorns, om een 2000 M. diepe, breede barranco heen. De hellingen van den K. zijn door de erosie sterk verkloofd. Het tropische woud der beneden bergstreken is door de omwoners, de Dsjagga, voor een groot deel in cultuurland herschapen, vooral veel bananenplantages. Het hooggebergte-woud begint bij ± 1700 M. De meestal niet hooge boomen zijn dicht met mos bedekt. Tusschen ± 2600 en 3400 M. vindt men de streek der bergweiden, dan volgt de streek der subalpine struikvegetatie. Het gebergte werd in 1848 door Rebmann ontdekt; de hoogste top is in 1889 het eerst door Hans Meyer beklommen.
