Karmel

betekenis & definitie

Karmel - (Hebr. „boomgaard”), 1) berggroep aan de kust van Palestina, ten Z.O. van de vlakte van Jizreël, thans vaak genoemd dsjebel mâr Eljâs „berg van den heiligen Elia” ; er was in den ouden tijd een altaar door Elia hersteld, bij zijn ontmoeting met de Baälsprofeten, 1 Kon. 18. Vooral in vroeger dagen was de K. met schoon geboomte en ’s winters met prachtige bloemen bedekt, Jes. 35, 2; — 2) stad in Z.-Juda (± 10 K.M. ten Z. van Hebron), waar Nabal woonde, 1 Sam. 25.