Jus talionis - (recht van wedervergelding), het recht, dat men zich in oude tijden aanmatigde om leed, ons of onze verwanten of vrienden door anderen toegebracht, te wreken door dezen of hun v. of v. hetzelfde of een nog zwaarder leed toe te brengen. Soms werd het als een plicht beschouwd, door de eer, het geweten of de Godheid opgelegd. Het Oude Testament spreekt van: oog om oog, tand om tand en noemt op verschillende plaatsen het j. t. In de Middeneeuwen kende men den Bloedwraak. Op Corsica de bekende vendetta, waardoor geheele families werden uitgemoord.
Het oude crimineele recht kende nog het beginsel van een wrekende gerechtigheid, waarin het openbaar gezag als wedervergelder optrad en den misdadiger een leed deed toebrengen, overeenkomstig dat hetwelk hij zijn slachtoffer had bereid. Ons strafrecht heeft dit beginsel laten varen. De Christelijke leer verbiedt wedervergelding. In het volkenrecht dragen de represaillemaatregelen eenigszins het karakter van het j. t. Ook het duel berust min of meer op het beginsel van het j. t. en is alleen reeds daarom te veroordeelen. Alleen in een primitieve maatschappij behoort het thuis.
