Juguriha, - koning van Numidië, natuurlijke zoon van Mastanabal en kleinzoon van Masinissa, na zijns vaders dood door zijn oom Micipsa opgevoed, diende eerst met roem onder Scipio voor Numantia (134 v. C.). Teruggekeerd werd hij door zijn pleegvader als zoon aangenomen en tot medeërfgenaam van den troon benoemd. Na Micipsa’s dood (118) legde J. ’t al spoedig op de alleenheerschappij toe en ruimde zijn mederegenten, eerst Hiempsal, daarna Adherbal, die tevergeefs tot den Rom. senaat zijn toevlucht had genomen, uit den weg (112). Toen verklaarde het Rom. volk hem den oorlog. Nadat de consul L. Calpurnius Bestia, naar Africa gezonden (111), voor het goud — Sp.
Postumius Albinus of wel zijn broeder Aulus (110) voor de krijgslisten van J. bezweken was, gelukte ’t aan Q. Caecilius Metellus (109) hem meer dan eens te verslaan en aan Marius, sedert 107 opperbevelhebber, eindelijk (105), door ’t overleg mede van zijn quaestor Sulla en ’t verraad van Bocchus van Mauretanië, J.’s bondgenoot, den gevreesden vijand in handen te krijgen. J. werd met zijn 2 zonen naar Rome gevoerd, waar hij geketend den triomf van Marius opluisterde en in den kerker ' den hongerdood stierf (104). Van Sallustius bezitten wij een meesterlijke beschrijving van dezen oorlog.
