Jaques-Dalcroze - (Emile), uit Fransche ouders geb. 1865 te Weenen, bezocht de universiteit en het conservatorium te Genève, studeerde daarna nog onder Rob. Fuchs en Bruckner te Weenen en Délibes te Parijs en werd 1892 benoemd tot leeraar in de theorie aan het conservatorium te Genève.
J., die een componist van groote gaven is, heeft zich een wereldberoemdheid verworven, door het door hem uitgedachte systeem der rythmische gymnastiek, waardoor een geweldige hervorming in het muziek-onderwijs aan eerstbeginnenden is teweeggebracht. Hij gaat hierbij uit van het denkbeeld, dat de rythmus het eerste en belangrijkste element in de muziek is; dat het gevoel voor den rythmus allen menschen (zeer geringe uitzonderingen daar gelaten) aangeboren is, en dat de meeste gevallen van zoogen. onrythmischen aard terug te brengen zijn tot verwaarloozing van het rythmische element bij het eerste muziekonderricht. J. D. heeft in verschillende geschriften zijn denkbeelden hieromtrent uiteengezet, en opende (1910) te Hellerau bij Dresden een inrichting, waar het onderwijs geheel gebaseerd was op zijn beginselen. De oorlog van 1914 was oorzaak dat deze instelling te niet ging, maar de denkbeelden van J. D. hebben voorgoed wortel gevat, en worden door vele navolgers, waarvan een groot aantal onder zijn leiding gestudeerd hebben, over de gansche wereld verbreid. Van zijn vele composities mogen hier worden genoemd een vioolconcert dat door Henri Marteau gespeeld is, en — vooral — zijn onovertroffen kinderliederen.
