Horneffer - de gebroeders August (geb. 1875) en Ernst (geb. 1871), sloten zich al vroeg aan bij den Monistenbond, strijden voor een sesthetisch pantheïsme en wijzen op de opvoedende kracht der antieke (Grieksche) kultuur. Het allernoodigst is een religieuse hervorming. „Uit het verlies der religie komt alle ellende voort, uit hare wedergeboorte zal alle geluk des geestes voortkomen.” Met de kerk moet worden gebroken. De oude vorm der religie (een waarheid, die den mensch van buiten geschonken wordt) is vervallen; de nieuwe vorm is een uit zichzelf waarde-scheppende filosofie. Deze is door Nietzsche ontdekt.
De nieuwe religie is een r. des levens, een verlossing door schoonheid, „want er bestaat maar één geluk, het geluk der schoonheid.” De oudste der broeders, August, schreef : Der Verfall der Hochschule (1907), die Erziehung der modernen Seele (1908), Mensch u. Form (1909), Der Priester (2 dln., 1912), en publiceerde Nietzsche’s nagelaten werken. De jongste, Ernst, schreef: N.’s Lehre von der ewigen Wiederkunft (1900), Katholizismus in der protest. Kirche (1906), Wege zum Leben (1907), en hij redigeert het tijdschrift „Die Tat”. — Werken van beide broeders gezamenlijk: Das klassische Ideal, Reden u. Aufsätze (3e dr., 1909), Antike kultur. Meisterwerke des Altertums in deutscher Sprache (1908, uitnemende vertalingen).
