Oosthoek encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 24-01-2019

Hogarth (william)

betekenis & definitie

Hogarth (william) - geb. 1697 te Londen, gest. 1764 aldaar. Engelsch schilder en prentkunstenaar. Hij leerde aan de Academie te Londen en verschafte zich een bestaan door voor den boekhandel prenten te graveeren of wapens te teekenen. Hij toonde al spoedig een neiging tot het satyrieke, maar meer misschien nog tot de schildering van maatschappelijke toestanden met een moreele tendenz.

Behalve dat is hij vóór alles vertellend en is hij zelden tevreden met één enkel stuk; hij kreeg een groote populariteit door zijn seriewerken, waarvan de beroemdste zijn: The harlot’s progress (6 bladen) The rake’s progress (8 bladen), The enraged musician (1741) en The marriage à la mode (1745. Londen National Galery). Hij heeft de meeste dezer werken geschilderd, maar enkele zijn door de prent verspreid en populair geworden. Ook als genremaler en portrettist heeft H. zich bijzonder onderscheiden. Zijn „Garnalenverkoopster” behoort tot een van zijn beste werken en is te vergelijken met werken van Chardin (Het Keukenmeisje, Lichtensteingalerie te Weenen). Belangrijke portretten zijn o. a. het Zelfportret en dat van de actrice Miss Felton, van den tooneelspeler Garrick en zijn vrouw en van zijn bedienden.

Hogarth is voor het Engeland van dien tijd een bijzonder merkwaardige figuur. Democraat als het ware in de keuze zijner onderwerpen, vooral ook om de bijbedoeling der moraal, die steeds aan zijn werken ten grondslag ligt en in dien tijd in Engeland bijzonder op prijs werd gesteld, is hij als schilder toch iemand, die de traditie der verfijnde generatie volgt. Hoewel Engeland tot dusver geen eerste rangsmeesters had aan te wijzen en steeds aan de behoeften van een kunstzinnig hof door buitenlandsche kunstenaars werd voldaan (Holbein, Lucas de Heere, Van Dijck e. a.), weet hij dadelijk den grootschen toon te treffen en toont zich menigmaal een zoo vaardig en geniaal schilder, dat hij in zijn penseelstreek met een Frans Hals is te vergelijken. Hogarth’s prentwerk is in den loop der 18e eeuw meermalen uitgegeven. Litt.: Muther, Geschichte der Englischen Malerei, 1902; Meier-Graefe, Die groszen Engländer, Berlijn 1908; dezelfde, Hogarth, München 1907 E. Hutton, W. Hogarth, Verlag Beckmann Berlijn, en A. Dobson, W. Hogarth.

< >