Hoff (jacobus henricus van ’t) - geb. te Rotterdam 1852, overl. te Berlijn 1911. Terwijl naar de uitvoerige levensbeschrijving door Ernst Cohen (Jacobus Henricus van ’t Hoff, Sein Leben und Wirken, Leipzig 1912, mit 2 Gravüren und 90 Abbildungen XV en 638 bldz.) wordt verwezen, mogen hier enkele data uit den levensloop van den beroemden Nederlandschen chemicus worden gegeven. Na te Delft, Leiden, Bonn en Parijs te hebben gestudeerd, promoveerde hij te Utrecht (1874). Maar reeds voor dien had hij aldaar, nog student zijnde, in een klein geschrift denkbeelden ontwikkeld, die een geheel nieuwen tak der chemie, de „Stereochemie” (chemie in de ruimte) deden ontstaan.
Na eerst assistent aan ’s Rijks Veeartsenijschool te Utrecht te zijn geweest, werd hij (1877) tot lector aan de Universiteit van Amsterdam benoemd, een jaar later tot hoogleeraar. Daar wijdde hij zich aan een geheel nieuwen tak der chemie, de physische chemie, welker grondvester hij terecht mag worden genoemd. Door zijn theorie van den osmotischen druk leidde hij de chemie in geheel nieuwe banen. Nadat hij tal van benoemingen aan binnenl. en buitenlandsche Universiteiten had gewezen van de hand, nam hij in het jaar 1896 de benoeming aan tot Lid der Pruisische Akademie van Wetenschappen te Berlijn, waardoor hij in staat werd gesteld, zich met tal van medewerkers geheel aan zijn wetenschappelijken arbeid te wijden. Hier legde hij zich toe op de studie der vormingswijze van de oceanische zoutbeddingen van Stassfurt, de beddingen, die de bron der kunstmeststoffen voor de geheele wereld vormen. — Met Ostwald te Leipzig stichtte hij (1887) de Zeitschrift für physikalische Chemie, waarin de meeste zijner verhandelingen en die zijner leerlingen zijn verschenen. Maar ook door het houden van tal van voordrachten in de oude en de nieuwe wereld verspreidde hij zijn denkbeelden. Hiernevens dient een leerboek, in tal van vreemde talen overgezet, te worden genoemd. — Van ’t Hoff was lid of eerelid van alle bekende geleerde genootschappen van Europa en Amerika, terwijl hem in het jaar 1901 de Nobel-prijs voor chemie werd toegekend. Het Laboratorium voor physische chemie van de Rijks-Universiteit te Utrecht draagt zijnen naam, terwijl aldaar zijn in marmer uitgevoerd portret (plaquette), door Pier Pander gebeeldhouwd, te Amsterdam, in het door hem gesticht laboratorium een plaquette van Toon Dupuis is aangebracht. — In het jaar 1915 is te Rotterdam door internationale samenwerking een standbeeld hem ter eere opgericht, door Charles van Wijk uitgevoerd.
