Helicon - 1) bij de oude Grieken een instrument met 4 snaren, dat evenals het monochord, alleen gebruikt werd om de toonhoogte te bepalen en niet voor de praktische muziekbeoefening diende ;
2) een bijzondere vorm van de Contrabas-Tuba, wijd van mensuur en in ronden vorm gebouwd, zoodat de be-speler het bovenlijf er door steken en het instrument, op marsch, op den schouder dragen kan. De h. wordt voornamelijk bij de militaire muziek gebruikt.
