Heien (bouwk.) - noemt men het slaan op een paal, met de bedoeling, hem geheel of gedeeltelijk in den grond te drijven. Men kan op verschillende wijzen h.:
1) met een handhei ;
2) met een trekhei ;
3) met een stoomhei ; terwijl er voorts nog minder gebruikelijke heistellingen zijn. Het h. geschiedt met verschillende doeleinden: tot het verkrijgen van een paalfundeering, die een gebouw, sluis, kaaimuur of ander bouwwerk moet dragen als de ondergrond daarvoor niet voldoende draagkracht bezit, tot het vormen van een beschoeiing, een remmingswerk of ander kunstwerk, waarbij ingeheide palen noodig zijn, of tot het vormen van een damwand, dat is een waterdichte wand van dicht aangesloten ingeheide planken (damplanken of dampalen). Het inheien van kleinere palen, perkoenen en korte damplanken geschiedt gewoonlijk met de handhei, voor grootere werken gebruikt men een heistelling. Proefheien noemt men het inheien van een paal (proefpaal genoemd), die moet dienen om de lengte van de benoodigde heipalen vast te stellen, in verband met de verwachte belasting van de palen. De draagkracht van een heipaal berekent men naar een der z.g. heiformules, waarbij men een zekerheidscoëfficient van 2 tot 6 aanneemt, in verband met de belangrijkheid van het bouwwerk. Het h. is een verantwoordelijk werk; vele bouwwerken scheurden, doordat het heiwerk onvoldoende uitgevoerd was, hetzij door het gebruik van te korte palen, hetzij door een slechte uitvoering. Voor een beoordeeling van de uitvoering dient daarom een heiregister te worden bijgehouden en bewaard, dat met het heiplan steeds de draagkracht van een fundeering op verschillende punten of in totaal kan uitwijzen.
