Haüy (R. J.)

betekenis & definitie

Haüy (R. J.) - 1743—1822, Fransch mineraloog en kristallograaf, aanvankelijk bestemd voor den geestelijken stand ; grondlegger van de wetenschappelijke kristallografie, die het verband ontdekte tusschen de verschillende vormen, waarin een zelfde stof kan kristalliseeren, de begrippen eenheidsvorm en kristalstelsel invoerde en inzag, dat de kristalvorm van een stof een even vaste, kenmerkende eigenschap is als de chemische samenstelling. Zijn klemmend betoog overtuigde ook de overige geleerden van deze, thans door niemand betwijfelde, maar toen heftig bestreden, waarheid. Bovendien gaf hij een theorie voor den bouw der kristallen, welke in eenigszins gewijzigden vorm juist is gebleken'. Hij schreef o. a. Traité de cristallographie (2 dln., 1822), Essai d'une théorie de la structure des cristaux (1784), Traité de minéralogie, 2e druk, 4 dln. (1822).