Hardouin

betekenis & definitie

Hardouin (Jean), Fransch Jezuïet, geb. 1646 te Quimper in Bretagne, gest. 1729, uitgever van de Historia Naturalis van Plinius ,,in usum Delphini” (1685), ook bekend als schrijver van werken over numismatiek (1684 en 1693), die de paradox verkondigde, dat alle classieke schrijvers valsch waren en uit de 13de eeuw dateerden met uitzondering van de Georgica van Vergilius, de Satiren en Brieven van Horatius, Cicero en Plinius maior en wellicht Homerus, Herodotus en Plautus. Op dezelfde wijze uit hij twijfel over de echtheid van menig geschrift der Christelijke Oudheid, ontkent de authenticiteit van de Alexandrijnsche vertaling en van den Hebreeuwschen tekst van het O. Testament. Zijn grootste werk is: Conciliorum collectio regia maxima of Acta Conciliorum et epistolae decretales ac constitutiones summorum pontificum (Parijs 1725), op kosten van den Franschen koning gedrukt, door het Parlement bestreden, omdat het inging tegen de stellingen der Gallicaansche Kerk. Zijn: Commentarius in Novum Testamentum (Amsterdam 1741) kwam op den Index.