Gvadanyi - (Gr. József), 1725—1801, Hong. afstammeling van een hoogadellijk, oorspronkelijk Italiaansch geslacht Guadagni. Nadat hij den generaalsrang bereikt had, trok hij zich terug in het private leven en wijdde hij zich aan de dichtkunst. Als weinig anderen kende hij de Hong. volksziel en hij heeft zijn naam vooral vereeuwigd door twee verhalende gedichten, waaruit de helden ware typen geworden zijn: Egy falusi'nótdriusnak budai utazasa (De reis van een dorpsnotaris naar Buda), 1790, en Rontó Pdlnak és Benyovsky Móricnak élete (Het leven van P. R. en M. B.), 1793.
G.’s scheppingen kenmerken zich door kostelijken, gezonden, humor en voortreffelijke schildering van de leefwijze en gewoonten van do lagere volksklassen. In Orszdggyiilés satiricocritice való lelrasa (sat.-krit. beschrijving van een parlementszitting) verkondigt hij door monde van een Palociër zijn politieke en maatschappelijke principes.
