Guyana - Guiana of Guayana. Oorsprong van dezen naam is onzeker; volgens sommigen heette een Indianen-stam, bij de ontdekking van G. aangetroffen, Guiana of Goyanh. Andere namen voor dit Noordelijk deel van Z.Amerika zijn Caribania, Walliana, Wiana, de Wilde Kust en Oost-Peru.
De grenzen zijn ten N. de Atl. Oceaan en de Orinoco, ten O. de Atl. Oceaan, ten Z. de Amazone en de R. Negro, ten W. de Orinoco en de Cassiquiare ; dit gebied, ongeveer een ovaal, waarvan de groote as bijna 20° beslaat, is verdeeld in Venezuelaansch (vroeger Spaansch), Britsch, Nederlandsch, Fransch en Braziliaansch (vroeger Portug.) G. De oppervlakte en de bevolking bedragen naar schatting:
G. is een land van bosschen en rivieren; het kustland een alluv. vlakte, grootendeels beneden hoogwaterpeil, langs de zee omzoomd door mangroven, langs de oevers der benedenrivieren door rhizoforen. Door den sterken, langs de kust ga.anden W.-lijken zeestroom, verandert de kustlijn voortdurend van richting en gedaante. Naar het Z. rijst het land langzaam op, vormt terrassen, waardoor watervallen ontstaan. Tot de hoogste behoort de Kaieteurval in de Potaro-riv., Br.-G„ 220 M. hoog. De hoogste gebergten liggen nabij de grens tusschen Br.-G. en Venezuela en Brazilië. De hoogste top is de tafelberg Roraima (2600 M.). Wegens de watervallen is het groot aantal rivieren, die G. doorsnijden in haar middenen bovenloop, alleen bevaarbaar voor vaartuigen, die over de vallen kunnen gesleept worden. Meren heeft G. niet, wel diepe moerassen, zwampen, die in den regentijd op meren gelijken. Bewijzen van vulkanische verschijnselen in vroegere geologische tijdperken zijn allerwege voorhanden, niet van recente vulkanische werking.
