Gourmont (remy de) - Fr. letterkundige (1858-1915), was, na zijn litt. studies te Caen volbracht te hebben, tot 1891 verbonden aan de Bibliothèque Nationale te Parijs. In 1890 stichtte hij o. a. met Jules Renard en Albert Samain „le Mercure de France”. Tengevolge van zijn artikel le Joujou Patriotisme, waarin op toenadering tot Duitschland aangedrongen werd, kreeg hij zijn ontslag als ambtenaar aan de B. N. Sedert dien was hij onvermoeid voor de pers werkzaam. Maar zijn aandacht bepaalde zich niet tot de vraagstukken van den dag: in 1892 verscheen le Latin mystique, een geschiedenis van de geestelijke poëzie in de Middeleeuwen; in 1893 l'Idéalisme, een philosophische en letterkundige beginselverklaring; in 1894 Les Proses moroses, vertellingen ontstaan onder den invloed van Villiers de l’Isle-Adam; van 1894 tot 1896 l’Ymagiër, een verzameling van 300 reproducties van houtsneden uit de 15e en 16e eeuw, waarin o. a. „Ie Miracle de Théophile” van Rutebeuf en „Aucassin et Nicolette” voorkomen; van 1896 tot 1898 le Livre des Masques in 2 d., letterk. kritiek, aan de symbolisten gewijd; in les Chevaux de Diomède, een philosophische roman, en Ie Vieux Roi, een tragedie in proza; in 1899 l’Esthétique de la langue française, een pleidooi voor de zuiverheid van de taal, waarin stelling genomen wordt tegen het neologisme en de ontleeningen aan de vreemde talen; in 1902 le Problème du style, waarin betoogd wordt, dat men niet kan leeren schrijven, d. w. z. zich een persoonlijken stijl verwerven; in 1903 la Physique de l’amour, een verhandeling die zich op wetenschappelijk en moreel gebied beweegt; van 1903 tot 1913 les Epilogues, réflexions sur la vie, 6 d.; van 1904 tot 1913 Promenades littéraires, 5 d.; van 1905 tot 1909 Promenades philosophiques; in 1904 een levensschets van Judith Gautier; in 1908 Dante, Béatrice et la Poésie amoureuse, en eindelijk, eenige maanden vóór zijn dood, Pendant l'orage, een bundel artikels over den wereldoorlog.
Dit zijn slechts de voornaamste geschriften van dezen vruchtbaren, schranderen, veelomvattenden geest. Nieuwe ideeën heeft hij nochtans niet in omloop gebracht. Van de schrijvers, die grooten invloed op zijn letterk. en wijsgeerig werk hebben uitgeoefend, dienen vermeld te worden: Stendhal, Baudelaire, Mallarmé, Taine, Renan, Nietzsche en vooral A. France. Bovenal is hij een oorspronkelijk en bewonderenswaardig stylist. — Zie; P. Delior, Remy de Gourmont et son oeuvre, Paris, 1909 (Les hommes et les idées); André de Ridder, Remy de Gourmont, Leiden, 1919 (Fransche kunst).
