Goudbladelectroscoop - electroscoop, bestaande uit een glazen vat, van buiten zooveel mogelijk met bladtin, dat naar de aarde is afgeleid, beplakt, waarbinnen een geleidende staaf geïsoleerd is opgehangen. Deze staaf draagt twee blaadjes van bladgoud, die, zoolang de staaf ongeladen is, tegen elkaar hangen, doch, zoodra er eene lading aan wordt medegedeeld, eene uitwijking uit den evenwichtsstand verkrijgen, die des te grooter zal zijn, naarmate de lading sterker is. Tengevolge van de betrekkelijk geringe capaciteit van den g. is slechts eene kleine lading noodig om hem tot een bepaalden potentiaal te laden.
Teneinde ook kleinere potentiaalverschillen te kunnen meten met behulp van den g., kan deze aan de bovenzijde der staaf voorzien worden van eene metalen plaat, waarop eene losse tweede plaat rust, van de eerste gescheiden door eene dunne isoleerende laag (b.v. vernis). Wordt nu een klein potentiaalverschil aangebracht tusschen beide platen, dan zal de lading tengevolge van de groote capaciteit van den condensator, door beide platen gevormd, toch vrij groot kunnen zijn; wordt vervolgens de bovenste plaat weggenomen, dan verdeelt de lading zich meer over de goudblaadjes, die dientengevolge een duidelijke uitwijking verkrijgen.
