Gobat - (Karl Albert), beroemd Zwitsersch staatsman, geb. 1843 te Tramelan (kanton Bern), overl. te Bern 1914, stud. te Bazel, Heidelberg, Parijs en Bern in de rechtswetenschappen, werd 1867 te Bern toegelaten als privaat-docent voor Fransch Burgerlijk recht, practiseerde van 1868—82 als advocaat te Delémont, trad in 1882 op als lid van den Grooten Raad van Bern, zorgde 24 jaren voor de portefeuille van onderwijs, waaruit in 1894 de wet op ’t openbaar onderwijs en later die voor vakscholen verscheen, terwijl hij het voorbereidend hooger onderwijs trachtte te moderniseeren, door de klassieke talen meer plaats te doen inruimen voor de levende. In 1906 werd G. Minister van Binnenlandsche zaken. In 1912 verliet hij den presidentszetel van den Bondsraad, dien hij driemaal had bekleed, om het bestuur van het Internationale Vredesbureau, door Carnegie in Bern opgericht, te leiden.
Sinds 1890 had hij aan Vredescongressen een zeer gewichtig aandeel en in 1904 viel hem de Nobel-prijs voor den Vrede te beurt. Hij schreef o.a. La république de Berne et la France pendant les guerres de religion (1891) en een populaire Histoire de la Suisse (1900).
