Gereformeerde zending - (Zending der Geref. kerken in Nederland). Aanvankelijk ontstond 1859 de Geref. zendingsvereeniging onder invloed van Ds. C. Schwartz te Amsterdam. Ze werkte op Midden-Java, en behoorde vóór de doleantie tot de Ned.
Herv. Kerk. De Christelijk Gereformeerde (Afgescheiden) kerk had 1873—1892 haar zending te Batavia en te Soerabaja. Bij de vereeniging van de vroeger zoogenaamde „Afgescheidenen”- en „Doleerenden” in 1892 ontstonden de Gereformeerde kerken, wat ook zijn gevolgen had op zendingsgebied. Ze namen de zending over en de Ned. Ger. zendingsvereeniging werd een hulpvereeniging om te kollekteeren. De synode van Middelburg stelde 1896 de 'beginselen vast, die op die van Arnhem (1902) werden aanvaard.
De zending is nu zuiver kerkelijk. Te groote decentralisatie van de gemeenten wordt gebreideld door een vergadering van 12 deputaten der generale synode. Uitgezonden worden missionaire dienaren des woords i. p. v. zendelingen, waartegen onlangs reaktie opkwam. Het zendingsveld is Midden-Java, vooral de Vorstenlanden, Soemba, Batavia en Soerabaja. Moeilijkheden levert vooral de kring van Sadrach. Vgl. J. W. Gunning, Hedendaagsche Zending, 1914.
