Freycinet - (Charles Louis de Saulces de F.), Fransch staatsman, geboren te Foix in 1828 uit een Protestantsche familie, studeerde aan de Ecole Polytechnique voor mijningenieur, en werd na voltooiing van deze studie chef d’exploitation des Chemins de fer du Midi. Na de omwenteling van 1870 werd hij prefect van het dep. Tarn et Garonne en was hij tot Febr. 1871 een van de voornaamste leiders van den Weerstand in de provincie. In beide functies toonde hij zijn talenten als organiseerder en bestuurder.
In 1876 (30 Jan.) werd hij lid van den Senaat voor het dep. de la Seine, waarmede zijn politieke loopbaan aanvangt. In ’t Kabinet Dufaure treedt hij 14 Dec. 1877 op als minister van Openbare werken. In Jan. 1878 begint hij met zijn plannen tot organisatie van het verkeer te water en te land. Commissies worden er ingesteld om plannen te ontwerpen tot uitbreiding van ’t spoorwegnet en verbetering van ’t scheepvaartverkeer (12—15 Jan. 1878). Als gevolg hiervan dient de Freycinet in de maanden April en Mei 1878 verschillende wetten in tot aankoop van spoorwegen, tot verbetering van de waterwegen tusschen Le Hâvre en Marseille en van de havenwerken van Cette en Boulogne Deze wetten werden aangenomen. In ’t min Waddington-Ferry (4 Febr. 1879) behoudt hij de portefeuille van openbare werken. Ook nu weer zet hij zijn spoorweg-politiek voort. !t Spoorwegnet werd aanmerkelijk uitgebreid en er werd zelfs overgegaan tot bestudeering van den aanleg van verbindingswegen tusschen Algiers en Soudan. 28 Dec. 1879 treedt hij op als kabinetsformeerder en neemt hij de portefeuille van Buitenlandsche Zaken. Tengevolge van den schoolstrijd (zie FERRY) komt hij ten val (19 Sept. 1889).
Voor de 2e maal treedt hij op als kabinetsformeerder 30 Jan. 1882. Reeds 7 Aug. 1883 dient dit ministerie zijn ontslag in. In ’t min.-Brisson (7 April 1885) is de F. wederom min. van Buit. zaken. Voor de 3e maal is hij kabinetsformeerder 7 Jan. 1886. Dit ministerie had zitting tot 11 Dec. 1886.
Tijdens zijn bewind werd de wet tot verbanning van de hoofden der vroegere regeerende geslachten aangenomen. In 1887 is hij candidaat voor ’t presidentschap, maar werd niet gekozen. In de ministeries-Floquet (11 April 1888) en -Tirard (14 Febr. 1889) is hij minister van Oorlog. In deze waardigheid bracht hij een reorganisatie van ’t leger tot stand (3 jaar werkelijke dienst). Voor de 4e maal kabinetsformeerder met de portefeuille van Oorlog 17 Maart 1890, kwam onder zijn bewind !t verbond met Rusland tot stand (zie TRIPLE ENTENTE). 18 Febr. 1892 trad hij af en werd daarop wederom min. van Oorlog in de kabinetten-Loubet en -Ribot tot 11 Jan. 1893.
