Flecteerende talen

betekenis & definitie

Flecteerende talen - een der taalklassen, die Wilh. von Humboldt (1767—1836) onderscheidde in zijn werk „Ueber die Verschiedenheit des menschlichen Sprachbaues und ihren Einflusz auf die geistige Entwickelung des Menschengeschlechts”. Het zijn die talen, waarin de buigings- en vervoegingsvormen tot stand komen niet alleen door aanhechting van tot suffixen verzwakte bepalende wortels (zie AGGLUTINEERENDE TALEN), maar ook door wijziging van den hoofdwortel (b.v. Eng. men, meerv. van man). F. t. zijn de Semietische en Indogermaansche.