Evectie

betekenis & definitie

Evectie - (sterrek.), de grootste storing, die de maan in haar baan ondergaat; zij is door Hipparchus ontdekt, maar door Ptolemaeus nauwkeuriger onderzocht. Het was den Alexandrijnschen astronoom bekend, dat de maan ongelijke baansnelheid heeft (zie MIDDELPUNTS VEREFFENING) en eveneens, dat de punten, waar deze snelheid de grootste en de kleinste waarde bereikte, zich langzaam langs de maansbaan naar het Oosten verplaatsen (zie APSIDEN). Werd deze onregelmatigheid in rekening gebracht, dan bleek de maan nog afwijkingen over te houden, die tot twee en een halve maansmiddellijn (1°16') konden oploopen, en die de eklipsen volle drie uren kunnen vervroegen of verlaten: dit is de e. Zij doorloopt in 32 dagen alle waarden en is een gevolg van de veranderingen, die de eccentriciteit der maansbaan door den invloed der zon periodiek ondergaat.