Ensileeren - het conserveeren van veevoeder, vooral groen voeder, in silo’s, gewoonlijk gemetselde kelders, ook gegraven kuilen, in den aatsten tijd ook torenvormige silo’s boven den grond. Groene maïs, suikerbietenbladeren, pulp, hakvruchten, verder gras, klaver, die door ongunstig weer niet gehooid kunnen worden, brengt men in de silo, soms onder vermenging van stroohaksel. Vooral door het eigen gewicht wordt de massa samengeperst. Spoedig treedt melkzuurgisting op, krijgt men een temperatuursverhooging tot 45° C. Het volume vermindert tot op ⅔ en na een week of vier is de gisting afgeloopen en het voeder gereed voo rhet gebruik.
Wel is een deel van de voedende bestanddeelen verloren gegaan, verschillende voedingsstoffen zijn echter beter verteerbaar geworden. Bij opening der silo’s heeft het voedsel dikwijls een minder aangenamen reuk, doch spoedig verdwijnt die. Runderen vooral eten het geënsileerde voeder gaarne en met het oog op de melkafscheiding heeft het een gunstige werking. Zie ook PERSVOEDER.
