Encephalartos, plantengeslacht der Cycadaceeën met 15 soorten in Z.-Afrika,die in vroegere tijden veel talrijker en ook in andere deelen der wereld voorkwamen, o.a. tertiair Griekenland. Nu zijn het meest bewoners van zonnige, dorre streken. Zij hebben forsche, tot 7 M. lange, stekelige, veelal grijsgroene, diep vedel vormig ingesneden bladeren, die verscheidene jaren leven en als een kroon, in een dichte spiraal, prijken op het topgedeelte van den veelal onvertakten, gelijkmatig dikken, ruitvormig gegroefden stam De E. zijn tweehuizig, de ♂ en ♀ bloeiwijzen zijn niet sierlijk door vorm of kleur.
In botanische tuinen heeft men veelal eenige exemplaren en vooral de Hortus botanicus te Amsterdam is bekend door hare verzameling, waarvan verscheidene planten meermalen bloeiden. De meest bekende soorten zijn E. Altensteinii, E. caffra, E. cycadifolia, E. horrida, E. longifolia, E. Lehmannii, terwijl als nieuwe soorten uit den Congo genoemd mogen worden E. Laurentianus (stam 10 M., bladen 7 M.) en E. Lemarinellianus. Men kweekt de E in de gematigde kas in zavelgrond.
