Elisabeth ottilie luise - van Roemenië, prinses van Wied (1843-1916), huwde in 1869 met den toenmaligen vorst, later koning Carol I van Roemenië; schreef onder den naam Carmen Sylva vele gedichten, sprookjes, novellen en romans en eenige treurspelen, de meeste in de Duitsche taal, enkele in het Fransch of Roemeensch. Het talent der vorstelijke schrijfster werd langen tijd sterk overschat; de meeste werken zijn te phantastisch en te haastig en zonder betrouwbaren smaak geschreven. E. schreef veel samen met hare hofdame Mite Kremnitz; deze boeken verschenen onder het pseudoniem „Dito und Idem”.
Voorn. werken: Leidens Erdengang (1882), Ein Gebet (1882), Aus zwei Wetten (1882), Mein Rhein (1884), Meine Ruh' (1884), Aus Carmen Sylvas Königreich (1886), Lieder aus dem Dumbrovitzathal (1889), Heister Manole (1892, drama), Ulbranda (1896, drama) en Geflüsterte Worte (1903). Vgl. Diederich, Königin E. v. Rumänien (1898).
