Eindcapaciteit

betekenis & definitie

Eindcapaciteit - (draadl. telegr.). Indien aan het uiteinde van een rechten geleider, waarin electromagnetische slingeringen teweeggebracht zijn, een capaciteit (b. v. een metalen plaat) verbonden wordt, verschuift de plaats van grootste stroomsterkte (stroombuik) zich in de richting van die capaciteit. Wordt deze e. overwegend groot, dan valt de stroombuik samen met het uiteinde, waar de e. is aangesloten. Op grond hiervan kan men het eindpunt van een antenne inplaats van met de aarde met een e. verbinden mits deze voldoende groot is. Dit is vooral van belang op plaatsen waar bezwaarlijk een goede verbinding met de aarde gemaakt kan worden.